Wijn IN het zonnetje?

Nee, niet letterlijk: het állerliefste in een donkere, koele en beetje klamme kelder. Maar die heb ik (nog) niet. Dan in ieder geval uit de zon, in een donkere en koele ruimte ergens in huis dan. Wijn wordt er namelijk absoluut niet beter op in de zon. Bovendien: kijk eens uit het raam. Weinig zon in deze dagen, my friend. Ik zag niet alleen een depressie volgens de weerman aankomen, maar ook in mijn hoofd. Dat laten we niet gebeuren! Dus toen werd er een nieuw idee geboren:

Hierbij wil ik een item in mijn blog starten: iedere week een “Wijn in het zonnetje” zetten, figuurlijk dus. Leuk en handig voor jullie wijnliefhebbers, maar ook omdat er zoveel wijnen zijn die dat verdienen. Plus ik vertel er een verhaaltje bij.

Deze Italiaan mag het spits afbijten:

Een Valpolicella Ripasso Superiore van Villa Borghetti. Absoluut een van mijn favoriete huiswijnen (ja die heb ik). Iedereen die ik hem voorschuif, vindt het tot nu toe ook een succes. In de deze gure en donkere dagen kruip ik sowieso graag achter een goed glas Valpolicella Ripasso. Waarom? Ze zijn lekker vol van smaak, toch mooi soepel, complex en kwalitatief gezien heel goed waar voor je geld. Ik heb er ooit maar één gedronken die niet te drinken was, en dat was letterlijk zo omdat ‘ie kurk had. Kon de arme wijn ook niks aan doen. Ze vallen naar mijns inziens echt nooit tegen. Hoe dat komt? Nou, hier komt dan mijn echte praatje bij het plaatje:

Valpolicella wijn komt uit het gelijknamige gebied in Italië (ten noorden van Verona, je weet wel, Romeo en Julia) en wordt gemaakt van een combinatie van 3 of 4 verschillende druivensoorten (corvina, corvinone, rondinella en soms molinara). Maaaaaarrr, de ene Valpolicella wijn hoeft niet zozeer de ander te zijn. Integendeel: er worden hier compleet verschillende soorten wijn via verschillende methoden gemaakt. We hebben:

1: De jonge Valpolicella “Classico” wijn: wordt zoals een “gewone” rode wijn gemaakt, relatief licht en fruitig van smaak. Soms door de hoge zuren wordt hij bij voorkeur iets gekoeld geserveerd

2: Valpolicella “Superiore”: dit is de rijpe variant van de “Classico”. Hij moet op zijn minst 12 maanden op houten vaten hebben gerijpt voordat het op fles gaat. Hij heeft hierdoor meer body en een donkerrode kleur, rijper fruit en meer complexiteit door de langere houtlagering

3: Amarone: één van de meest prestigieuze wijnen uit Italië (en terecht, het is onvermijdelijk ook mijn grootste favoriet). Je moet alleen even wel iets dieper in het buideltje tasten voor deze kanjer, maar: om een goede reden. De druiven bestemd voor Amarone wijn worden namelijk eerst gedroogd (“appassimento” techniek) en krijgen daardoor minder volume, maar een hoog suikergehalte. Het sap dat uit deze ingedroogde druiven wordt geperst, laat men vervolgens minimaal 24 maanden rijpen voordat het gebotteld en verkocht mag worden. Het hele proces moet aan zeer strenge regels voldoen om deze mooie wijn te maken, maar het resultaat mag er zeker zijn. Wil je verzekerd zijn van succes op je eerste date, of indruk maken op je schoonfamilie? Meenemen die fles en je zit gebakken, trust me. O ja, en vergeet dit mind blowing verhaal er niet bij te vertellen

4: Recioto : oké, het wordt een lang verhaal maar deze is goed te volgen. Recioto wijn is stiekem dezelfde wijn als Amarone, alleen laten ze het gistingsproces (waar de gisten alle suikers opeten en omzetten in alcohol) gewoon eerder stoppen. Hierdoor blijft er meer suiker in de wijn achter en wordt deze dus zoet gedronken. Heerlijke dessertwijn, maar om dezelfde reden als Amarone, vrij kostbaar

HOE ZIT HET MET DE VALPOLICELLA RIPASSO DAN?!

Als klap op de vuurpijl:
5: Valpolicella Ripasso Superiore : oké, nog heel even bij de les blijven, want dit wordt écht waar voor je geld! Weet je de Amarone nog? Stel je voor, die heerlijke krentjes daarvan worden tot op het bot uitgeperst en dure wijn van gemaakt. Simpel. Maar Italianen gooien de overblijfselen van díe krentjes niet weg. Niet omdat ze zelf krenten zijn, neen! Ik ben ze dankbaar! Ze hebben namelijk nog génoeg van de Valpolicella Superiore (zie nummer 2) liggen. Als die Superiore wijn uitgefermenteerd is (d.w.z. als alle gisten de suikers hebben opgegeten en omgezet in alcohol), gooien ze de left-over krentenschillen van Amarone erdoorheen!
En wat gebeurt er dan? Een tweede fermentatie ontstaat omdat er weer suikers van die “restkrentjes” in de Superiore wijn komen en dat gaan al die gisten superlekker vinden natuurlijk. Geef ze eens ongelijk. Ripasso betekent dan ook “herpasseren”, van die left-over krentenschillen. En dan nóg een keer 12 maanden rijpen op houten vaten.
Dames en heren: zo wordt Valpolicella Ripasso geboren. Wat een verhaal. Maar als je hem goed hebt begrepen, is er dus een groter volume van deze wijn aanwezig dan Amarone. Meteen lager in prijs dus. En dat terwijl Valpolicella Ripasso wel een mooie zweem van dat rijpe fruit heeft. Bovendien is er door dat extra fermenteren zóveel gebeurd, wat het een hele lekkere, zwoele en complexe wijn maakt. Hierdoor écht heel veel waar voor je geld ( had ik dat al gezegd?) Niet omdat ik een krent ben, maar een goed glas wijn hoeft gewoon niet altijd de duurste te zijn.

Wie is het daar niet over eens?

O ja, wil je deze wijn ook uitproberen? Bij de Sligro ligt hij voor een hele schappelijke 7.45 excl. btw in het rek. Zet de sjofel maar bij de zij-ingang.